2) رحلت عالم رباني و بزرگوار آيتاللَّه "ملاعبداللَّه بروجردي"
آيتاللَّه ملاعبداللَّه بن عبدالباقي بروجردي در سال 1218ش (1256ق) در بروجرد به دنيا آمد. وي مقدمات علوم اسلامي را از علماي بروجرد فرا گرفت و پس از مدتي در حلقه درس شيخ ملا اسداللَّه بروجردي به فراگيري فقه و اصول پرداخت. ملاعبداللَّه بروجردي پس از آن راهي حوزه علميه اصفهان گرديد و از محضر درس شيخ محمدباقر اصفهاني و ديگران كسب فيض كرد و پس از سالياني، به مدارج بالاي علمي دست يافت. ايشان از آن پس به زادگاه خود بازگشت و به تدريس و فتوي و امامت جماعت در بروجرد پرداخت. در حلقه درس وي، فاضلان فرهيختهاي پرورش يافتند كه مرجع تقليد شيعيان، حضرت آيتاللَّه سيد حسين بروجردي، از همه مشهورتر است. ايشان به عنوان يكي از مشاهير بروجرد، در كنار تدريس به تاليف نيز مشغول بود و آثاري را به رشته تحرير درآورد كه كتابالصلاة و رسالهاي در اجتماع امر و نهي از آن جمله است. ملاعبداللَّه بروجردي سرانجام در 8 اسفند 1289ش برابر با 28صفر 1329ق در 71 سالگي بدرود حيات گفت و در مقبرهاي كه در جوار مسجدش براي خود بنا كرده بود، به خاك سپرده شد.
|