1) رحلت فقيه بزرگ و استاد برجسته حوزه علميه قم ميرزا محمد فيض قمي(1329ش)
ميرزا محمدفيض قمي از نوادگان ملا محسن فيض كاشاني، در سال 1254ش (1293ق) در بيت علم و تقوا در شهر قم به دنيا آمد. وي پس از فراگيري مقدمات و سطوح حوزه در قم و تهران، براي تكميل تحصيلات خود راهي تهران شد. فقه و اصول و حكمت و عرفان را از استاداني همچون آيتاللَّه ميرزا حسن آشتياني و ميرزا محمود قمي و شيخ علي رشتي فرا گرفت. وي در 24 سالگي براي ادامه تحصيل رهسپار عتبات عاليات گرديد و از محضر علامه سيد محمدكاظم يزدي طباطبايي، آخوندملا كاظم خراساني و شيخ اصفهاني بهره برد. آيتاللَّه ميرزا محمد فيض پس از اخذ اجازه اجتهاد از علماي نجف، براي درك افكار و تحقيقات علمي و فقهي آيتاللَّه ميرزا محمدتقي شيرازي به سامرا هجرت كرد و در درس آن بزرگوار شركت نمود. طولي نكشيد كه وي در رديف شاگردان بزرگ استاد قرار گرفت و به مقامات عالي علمي رسيد به طوري كه ميرزا شيرازي، در احتياطات خود، برخي از مقلدانش را به تقليد از فيض قمي ارجاع ميداد. آيتاللَّه فيض بعدها وارد قم شد و با همتي عالي، مدرسه فيضيه را به صورت مخروبه درآمده بود بازسازي احيا كرد. ميرزا محمدفيض قمي از جمله عالماني است كه در دعوت از آيتاللَّه شيخ عبدالكريم حائري يزدي از اراك به قم و تاسيس حوزه علميه قم، نقش مهمي ايفا كرد و پس از تاسيس حوزه، در كنار آيتاللَّه حائري، قرار گرفت. ايشان پس از رحلت آيتاللَّه حائري و زعامت مراجع ثلاث و سپس ورود آيتاللَّه بروجردي، عليرغم داشتن صلاحيت علمي و فقهي، از آن بزرگواران تبعيت مينمود و تحكيم آنان را، تحكيم و حفظ حوزه علميه و براي خدا ميدانست. كتاب الفيض، حاشيه بر عروة الوثقي، مناسك حج، حاشيه وسيلة النجاة، شرحي بر منظومه مرحوم سيدبحرالعلوم در فقه، ذخيرةالعباد و چند اثر ديگر از آن جملهاند.اين عالم رباني سرانجام در سيزدهم اسفند 1329ش برابر با بيست و پنجم جماديالاول 1370ق در هفتاد و پنج سالگي در حين انجام فريضه نماز در حالت قنوت كه دعاي "الهي عامِلْنا بفضلك" ميخواند روحش به ملكوت اعلي پر گشود و در ايوان طلا در جوار حضرت معصومه(س) مدفون شد.
|