|
1) رحلت فقيه معظم آيت الله محمد مظفري قزويني عالم بزرگ قزوين
آيتاللَّه حاج شيخ محمد مظفري قزويني در سال 1304 ش (1344 ق) در قزوين به دنيا آمد و تحصيلات اوليه را در زادگاه خويش به پايان برد. در 26 سالگي به قم رفت و در درسهاي آيتاللَّه بروجردي و سيد شهاب الدين مرعشي نجفي حاضر شد. سپس در سال 1332 ش به نجف اشرف كوچيد و ساليان فراوان با حضور در مجلس درس آيات عظام: سيد محسن حكيم و سيد محمود شاهرودي وحضرت امام خميني، در زمره يكي از فضلاي نجف درآمد. ايشان همچنين به مدت بيست سال از محضر آيتاللَّه سيد ابوالقاسم خويي بهرهمند شد و مباني علمي خويش را استوار ساخت. آيتاللَّه مظفري در 1352 ش پس از كسب اجازات متعدد از اساتيدش و علماي ديگر، به قزوين بازگشت و به تاليف، تدريس و اقامه جماعت، بيان مسائل و ترويج شرع مبين، اشتغال ورزيد. معظم له يكي از علماي بزرگ قزوين بود كه تدريس منظم فقه واصول و تاليف كتابهاي فراوان را وجهه همت خويش ساخت و از اين رهگذر، شاگردان بسيار و كتابهاي پرفايده علمي از خود به يادگار نهاد. ايضاحُ الحُجّة في شرح العُروَة در هشت جلد، پرسشها و پاسخها در دو جلد و اسلام و فلسفه احكام و طبقات رجال در شانزده جلد از جمله آثار اوست. سرانجام اين فقيه بزرگ در 27 اسفند 1380 ش برابر با سوم محرم الحرام 1423 ق در 76 سالگي چشم از جهان فرو بست و پس از تشييع با شكوه، در حرم شاهزاده حسين قزوين به خاك سپرده شد.
|