12 اسفند 1389 / 26 ربيع الاول 1432 / 1 مارس 2011

عضويت در مرسلات

تبليغات

تقویم تاریخ

پنجشنبه 12 اسفند 1389 12 اسفند 1389 / 26 ربيع الاول 1432 / 1 مارس 2011

1) رحلت آيت الله العظمي حكيم
در چنين روزي در سال 1390 ه ق آيت الله العظمي سيد محسن حكيم دار فاني را وداع گفت .
تلخيص از كتاب: گلشن ابرار،ج 2، : آيت الله محسن حكيم در خانتواده اي مذهبي و رواني ديده به جهان گشود . ايشان در نه سالگى به درسهاى حوزه روى آورد و سيد محمود، به عنوان نخستين استاد، بردار كوچكش را در آموختن ادبيات ، منطق و بخشهايى از فقه و اصول يارى داد. وي سپس در شاگردان شيخ صادق بن حاج مسعود بهبهانى و شيخ صادق جواهر جاى گرفت و توانست سه سال پيش از وفات آخوندخراسانى به درس خارج آن فقيه فرزانه راه يابد. در سال 1287 همزمان با درگذشت آخوند خراسانى در محفل درس آقا ضياالدين عراقى حضور يافت و دو دوره اصول آن بزرگوار را درك كرد. آنگاه به درس فقه شيخ على باقر جواهرى شتافته ، پنج سال از درياى دانش آن فقيه پارسا كامياب شد.سيد محسن پس از اين دوره در شمار شاگردان ميرزا محمد حسين نايينى جاى گرفت و سرانجام به سوي درس حكيم و عارف شهره عراق سيد محمد سعيد حبوبى شتافت . آشنايى با دردهاى مردم ، فروتنى ، تقوا، روشن بينى و دانش فراوان از سيد محسن شخصيتى دوست داشتنى ساخته بود. به گونه اى كه مى توان گفت پيش از درگذشت حضرات آيات عظام اصفهانى و بروجردى بسيارى از عشاير بين النهرين به وى گرويده بودند. روزگار زندگى حكيم را بايد سالهاى توفان ناميد. حوادث پياپى از هر سو بر دين باوران هجوم مى آورد و آنها را در موقعيتهاى دشوار گرفتار مى ساخت . ايستادگى در برابر اين تندبادهاى سخت ، تنها از كسى بر مى آمد كه توان گام نهادن در وادى پرفراز و فرود سياست داشته باشد و از رويارويى با سياستمداران هزار چهره نهراسد. بى ترديد مرجع وارسته نجف مى توانست چنين رسالت دشوارى را به دوش كشد واز كيان مؤ منان پاسدارى كند. در ديدگاه او ره سپردن در وادى سياست عين دين و وظيفه همه مؤ منان به شمار مى آمد. آن بزرگوار در يكى از نامه هايش از اين حقيقت پرده برداشته ، نوشت :اگر سياست به معنى اصلاح امور مردم و تلاش براى بالا بردن و پيشرفت آنها و نيك تر ساختن كارهايشان باشد... پس دين مقدس اسلام جز براى پرداختن بدين امور نيامده است و طبيعى است كه مؤ منان بايد با همه توان بدان پرداخته ، آن را واجب بدانند.حكيم با اين انديشه با استقبال حوادث شتافت . آن عالم رباني سرانجام در چنين روزي برابر با 1348 ش ديده از جهان فرو بست . مردم عراق در تشييعى ، كه در تاريخ آن كشور بى نظير بود، پيكرش را به نجف انتقال دادند و در كنار كتابخانه اى كه خود بنياد نهاده بود، به خاك سپردند.آن بزرگوار كتابها، مسجدها، كتابخانه ها و مدرسه هاى بسيارى از خويش به يادگار نهاد. يادگارهايى كه در كنار انبوه شاگردان دانشور و فرزندان شجاع و پاكدلش گنجينه آثار آن مرجع وارسته را پديد آوردند. گنجينه اى پر از نام شهيدان جاويد سيد محمد باقر صدر، سيد محمد مهدى حكيم ، سيد عبدالهادى حكيم ، سيد عبدالصاحب حكيم ، سيد علاءالدين حكيم و سيد محمد حسين حكيم در شمار تابناكترين گوهرهاى آن جاى دارند.

2) تصرف شهر بغداد توسط شاه عباس صفوي و شكست امپراتوري عثماني
آخرين جنگ‏هاي شاه عباس صفوي با عثماني بين سال‏هاي 1032 و 1034 ق بر سر تسخير بغداد روي داد. در اين جنگ‏ها بغداد نيز به تصرف ايران درآمد و شاه عباس به زيارت عتبات عاليات رفت و به تعمير و بازسازي قبور مطهر ائمه در عراق پرداخت.

3) رحلت فقيه معظم آيت‏اللَّه "شيخ محمدرضا محقق تهراني"
آيت‏اللَّه حاج شيخ محمدرضا محقق تهراني در سال 1291 ش (1332 ق) در تهران به دنيا آمد و پس از پشت سرگذاشتن دروس مقدمات و سطح در قم، راهي مشهد شد. وي در مشهد از دروس آيات عظام: ميرزا هاشم قزويني و حاج آقا حسين طباطبايي قمي و در تهران از محضر درس اخلاق و عرفان آيت‏اللَّه محمدعلي شاه آبادي استفاده برد. آيت‏اللَّه محقق تهراني پس از چندي در قم در درس حضرات آيات: سيدصدرالدين صدر، سيدمحمدتقي خوانساري و سيدمحمد حجت كوه كمره‏اي شركت جُست و براندوخته‏هاي علمي خويش افزود. با ورود آيت‏اللَّه بروجردي به قم در سال 1323، به مدت نه سال در درس فقه و اصول ايشان حاضر شد و به مدارج بالاي علمي دست يافت. اين عالم فرزانه سپس سالياني در مشهد و تهران به تدريس، تاليف، تصنيف و ارشاد مردم پرداخت و منشأ خدماتي گرديد. از ايشان آثار متعددي بر جاي مانده كه حقائقُ الفقه في شرح شرايع الاسلام شامل يك دوره كامل فقه استدلالي در هفتاد جلد يكي از آثار گرانبهاي اوست. آيت‏اللَّه محقق تهراني سرانجام در 12 اسفند 1373ش برابر با دوم شوال 1415 ق در هشتاد و دو سالگي، بدرود حيات گفت و به جوار رحمت حق شتافت.

4) آغاز عمليات كربلاي 7 در منطقه حاج عمران، توسط ارتش جمهوري اسلامي
در حالي كه ايران اسلامي خود را آماده مي‏كرد تا با اجراي عمليات كربلاي 7، ضربه‏اي ديگر به دشمن وارد آورد، بر اثر شرارت‏هاي رژيم بعث عراق، جبهه جنوب بار ديگر به شدت فعال شد و رزمندگان مستقر درمنطقه عملياتي كربلاي 5، منطقه شلمچه را به قتلگاه بعثيان تبديل كردند. در چنين شرايطي نيروي زميني ارتش جمهوري اسلامي ايران، عمليات كربلاي 7 را در 12 اسفند 65 با رمز مبارك يا مولاي متقيان در عمق خاك عراق واقع در منطقه حاج عمران با اهداف آزاد سازي ارتفاعات مهم منطقه، انهدام ماشين جنگي دشمن، تسلط بر منطقه حاج عمران و ايجاد تسهيلات لازم براي ادامه نبرد در منطقه آغاز نمود. در اين عمليات علاوه بر آزادسازي چند ارتفاع و انهدام چندين تيپ و گردان دشمن، مقدار زيادي ادوات، سلاح‏هاي سبك، نيمه سنگين و انواع خودرو منهدم و مقداري نيز به غنيمت گرفته شد. تعداد كشته و زخمي دشمن نيز بيش از 2300 نفر و 185 اسير بود.


امتیاز دهی

بيشتر