وی در مورد اولین نوع از این جلسات به چهار مورد اشاره کرد و افزود: در جلسات طلبه محور، دو گروه موافق و مخالف باید مطالب خود را به صورت مستند، کاملا علمی و حتی المقدور با استفاده از منابع دست اول مطرح نمایند و از دخالت دادن نظرات و سلیقه های شخصی خودداری نمایند و قبل از جلسه دو گروه موافق و مخالف، پیش کرسی داشته باشند و مطالب ارائه شده شفاف باشد و از هرگونه ایهام و ابهام پرهیز شود و طلاب واقعا با یک نظریه موافق یا مخالف باشند نه اینکه نقش بازی کنند.
حجت الاسلام ناجی ادامه داد: در کرسی های طلبه محور نمایندگان طلاب موافق و مخالف می توانند مقداری از وقت خود را به طلبه های حاضر در جلسه اختصاص دهند.
مسئول دبیرخانه کرسی های نظریه پردازی و آزاداندیشی حوزه علمیه اصفهان با اشاره به دومین نوع از انواع کرسی آزاد اندیشی، بیان داشت: در جلسات استاد محور نوع اول یک استاد ارائه دهنده است و بعد از صحبتهای وی طلاب در راستای نقد یا تکمیل صحبتهای او به ارائه‌ی نظر می پردازند. در این روش سهم عظیمی از زمان به طلاب ناقد یا مدافع استاد سپرده می شود و این گونه جلسات نباید وارد حیطه ی پرسش و پاسخ شود.
وی در ادامه با برشمردن سومین مدل از کرسی های آزاد اندیشی، افزود: این جلسات مانند نوع دوم استاد محور است با این تفاوت که در این نوع کرسی دو استاد که یکی ارائه دهنده و دیگری ناقد است به بحث و تبادل نظر می‌پردازند و در ادامه طلاب حاضر در جلسه نیز در راستای صحبتهای هر یک از اساتید یا نقد آن اجازه ورود به بحث را خواهند داشت.
حجت الاسلام ناجی ضمن بیان نکاتی پیرامون هرسه نوع از این جلسات، گفت: چند ویژگی اساسی پیرامون چنین جلساتی ضروری است که عبارت است از کرسی آزاد اندیشی باید بر اساس نیاز سنجی طلاب باشد برای نتیجه گیری بهتر، قبل از جلسه طی مراسم های مختلف سخنران هایی در رابطه با موضوع کرسی برگزار شود.
وی در پایان گفت: این گونه جلسات هیچ گاه ختم کلام نیست، بلکه مقدمه ای برای یک پژوهش و تحقیق است و مهم ترین امتیاز کرسی این است که شرکت کنندگان در آن به همه نکات یک موضوع مسلط می شوند.
