وی اظهار داشت: بر اساس این روایت از رسول مکرم اسلام(ص)، عالم کسی است که در یکی از این سه موضوع اخلاقی، اعتقادی و احکام، تسلط، علم و آگاهی داشته باشد که در غیر این صورت به او عالم گفته نمی شود؛ بلکه او فاضل محسوب خواهد شد.
مدیر گروه فقهو احکام مرکز ملّی پاسخگوی به سوالات دینی با اشاره به این نکته که در بسیاری از احکام شرعی و اسلامی، موضوعات پزشکی نهفته است گفت: روحانیون و طلاب و در کل مبلغین دینی هرگز نباید از روی ظن، گمان و شک به سؤال احکامی مردم پاسخ بگویند که این امر خطرناک است.
وی افزود: این خطر برای روحانیون و مبلغین و مشاورین دینی که در مراکز درمانی و بهداشتی و در راه ارتباط مستقیم با جان مردم هستند، دو چندان شده، لذا این مبلغین دین باید تسلط دو چندان نسبت به احکام و فقه پزشکی داشته باشند.
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی یادآور شد: در روایتی مرتبط با پاسخ دادن به سوالی شرعی از روی ظن نقل شده است، یکی از شاگردان امام صادق(ع) در یک سؤال شرعی از روی گمان پاسخ داد و امام صادق(ع) فرمودند به خاطر این پاسخ از روی گمان، یک سال بیمار خواهی شد.
وی عنوان کرد: روحانیون و مشاورین دینی باید توجه داشته باشند در امر پاسخ به سوالات شرعی مراجعین مراکز درمانی و بیماران، موضوع شناسی پزشکی بسیار حائز اهمیت است.
حجت الاسلام و المسلمین ابراهیمی تصریح کرد: به عنوان نمونه زمانی که یک روحانی قرار است به سوال یک مراجعه کننده در زمینه سقط جنین پاسخ بدهد باید ابتدا به تقسیم‌بندی حلال‌زادگی و یا حرام‌زادگی، سقط پیش از دمیده شدن روح یا پس از آن انجام می‌شود، ضرر جانی برای مادر دارد یا نه، جنین ناقص‌الخلقه است یا تام الخلقه، والدین کافرند یا یکی از آن‌ها مسلمان است، شک به حاملگی دارد یا یقین و … مسلط باشد.
مدیر گروه فقه و احکام مرکز ملّی پاسخگویی به سؤالات دینی ادامه داد: مثلا قابل تأمل است که بدانید تاکنون هیچ مرجعی اعلام نکرده است که سقط جنین حرام‌زاده جایز است، اگر یکی از والدین مسلمان باشد و دیگری کافر باشد، سقط جنین جایز نیست و اگر والدین مسیحی باشند نیز اجازه سقط جنین وجود ندارد.
وی ابراز کرد: اغلب مراجع اعلام کرده‌اند که اگر سقط جنین بعد از بروج روح در ماه حرام انجام شود، دیه آن یک سوم بیشتر می‌شود و تنها حضرت آیت الله مکارم شیرازی اعلام کرده است که دیه همان است.
وی با تاکید مجدد بر موضوع شناسی پژشکی برای پاسخ به سوالات متعدد در امر پزشکی و مراجع کنندگان در مراکز درمانی گفت: نمی توان یک نسخه کلی برای همه سوالات در یک موضوع صادر کرد، هر موضوعی دارای شرایطی است که برای پاسخ صحیح دادن به آن سوال از منظر شرع نیازمند تسلط بر احکام است.
