وی با اشاره به اینکه دعا فقط وسیله ای است برای رسیدن به حاجت نیست اظهار داشت: با توجه به روایت الدعا مخ عباده، دعا خودش مورد توجه است.
وی با بیان اینکه ارتباط کنونی اکثر افراد با خداوند متعال ارتباطی سازمانی است تاکید کرد: حرف اصلی این است که دعا، اعتقاد ساز است و می تواند مقوم و تثبیت کننده اعتقاد باشد.
وی ابراز داشت: دعا ابزار زندگی و ابراز بندگی است و ابراز بندگی باید محقق شود.
احمدی فراز با اشاره به اینکه اخلاق با دعا رابطه دارند تصریح کرد: اگر بخواهیم رفتارها را تغییر بدهیم، باید باورها را تغییر دهیم و مواظب افکار خود باشیم که رفتار ما می شود مواظب رفتار باشیم که شخصیت ما می شود و شخصیت، سرنوشت ما می شود.
این استاد حوزه و دانشگاه با تاکید بر دستاوردهای محققان مبنی بر جنبههای درمانی دعا در حوزه پزشکی اظهار داشت: دعا، روش معرفتی برای به یاد خدا بودن است و باید بدانیم آیا ارتباط ذهنی با خدا برقرار می کنیم و آیا این ارتباط جنبه نگرشی دارد یا ندارد.
وی دعا را نوعی مراقبه مذهبی دانست که در سلامت افراد تاثیر دارد و افزود: دعا می تواند باور ما را بسازد، دعا درتغییر، تعمیق، تثبیت و تصحیح و تکمیل باورها موثر است و می تواند باعث سلامت اخلاقی و رفتاری ما بشود.
نویسنده کتاب «مختار من النصوص» خاطر نشان کرد: دعا خواندن علاوه بر آن که موجب واقعبینی دعاکننده میشود، باعث گسترش افق دید او، اعتقاد به باورهای فرامادی و برونریزی عاطفی نیز خواهد شد.
این استاد حوزه و دانشگاه با تاکید بر دستاوردهای محققان مبنی بر جنبههای درمانی دعا در حوزه پزشکی اظهار داشت: دعا کردن در ابعاد درمانی بهویژه در حوزه سلامت روانی تاثیر بهسزایی دارد و مهارتهای هوش معنوی، اصول هوش اخلاقی، اصول طب تئو سوماتیک(طب خدایی ـ تنی) از جمله مهارتها و خواص درمانی دعاها هستند.
دکتر احمدیفراز با بیان آرای دانشمندان و دکترای معاصر در حوزه پزشکی و درباره دعا توضیح داد: بنسون، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد گفته است؛ «هیچ شکافی بین علم و معنویت در درمان انسانها وجود ندارد.
وی ادامه داد: تکرار دعا موجب میشود سرعت تنفس، فعالیت قلب، فشار خون و امواج مغز کاهش یابد و گاه دعا و نیایش چنان قدرتی دارد که نیاز به عمل جراحی را از بین میبرد» او مقالهای نیز با عنوان «دارویی به نام دعا» دارد و تاکید میکند که اگر به اعتبار این دارو(دعا) معترف باشیم، باید در نسخههای پزشکی خود بنویسیم: «دعا کنید، دعاکنید، دعاکنید.»