دل‌نوشته‌ای به مناسبت تشییع شهدای غوّاص
دیگربار خورشید جهد و جهاد و ایثار و شهادت، تلألو جمیل خویش را بر جمال دیار بزرگ‌مردان مرد از پشت مشبک‌های زرپرستان مدهوش دنیا و سرپرستان سرخوش مقام بر جان بی‌رمق دنیامداران تاباند و نهیب «فَأَیْنَ تَذْهَبُونَ» شهیدان همیشه شاهد را به گوش زمینیان رساند. ندای ملکوتی «و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله اموات بل احیاء و لکن لایشعرون» فضا را از شمیم عطرآگین شهادت پر کرد و برای لختی زنگار از روح و جان فرشیان زدود و با خود به عرششان برد. راستی! رؤیایی است صادقه یا معجزه‌ای است مسیحایی؟! کدام‌یک؟! آیا زلف دلمان به دستان بسته‌اشان گره خواهد خورد و همراهشان به عرش خواهیم رفت یا پس از درنگ کوتاهشان در کوچه‌های شهر، سر به دامانمان خواهیم نهاد و همچنان در باتلاق فرش فرو خواهیم ماند؟
چه زیباست پرواز بر بال ملائک و جداشدن از ظلمت ناسوت! چه زیباست دیدن عرش و آسمان و ملکوت! چه زیباست دیدن ولی خود را ندیدن؛ و در عین حال، چه سخت است چشم فرو نهادن و به خود مشغول شدن! چه سخت است بی دردی و ساقط شدن در مطامع دنیا. و وه که چه سخت است هم دیدن و هم ندیدن!
چشم‌انداز روشن است ولی انگار چشم‌ها را توان دیدن نیست؛ لاجرم چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید دید؛ اما آیا می‌توان از این همه مظاهر خوش خط و خال چشم برگرفت؟ شهیدان گواهی صادق و حقند از اینکه می‌توان. ما از کدام قبیله‌ایم؟ رهرویم …؟!
یدالله جنتی
چه زیباست پرواز بر بال ملائک و جداشدن از ظلمت ناسوت! چه زیباست دیدن عرش و آسمان و ملکوت! چه زیباست دیدن ولی خود را ندیدن؛ و در عین حال، چه سخت است چشم فرو نهادن و به خود مشغول شدن! چه سخت است بی دردی و ساقط شدن در مطامع دنیا. و وه که چه سخت است هم دیدن و هم ندیدن!
چشم‌انداز روشن است ولی انگار چشم‌ها را توان دیدن نیست؛ لاجرم چشم‌ها را باید شست و جور دیگر باید دید؛ اما آیا می‌توان از این همه مظاهر خوش خط و خال چشم برگرفت؟ شهیدان گواهی صادق و حقند از اینکه می‌توان. ما از کدام قبیله‌ایم؟ رهرویم …؟!
یدالله جنتی
اصفهان
25/5/94
25/5/94
برای مطالعه خبر مربوطه اینجا کلیک کنید.
