به گزارش روابط عمومی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان، حجت الاسلام و المسلمین محمد قطبی رییس دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان شکرگزاری را یکی از ویژگی های بارز حضرت زهرا سلام الله علیها دانست و گفت: خداوند به خاطر این صفت وجود وی را خیر کثیر قرار داده و به پیغمبرش می فرماید: «إِنَّاأَعْطَیْنَاکَالْکَوْثَرَ» ما به تو خیر کثیر عطا کردیم.

وی با اشاره به وجود آیات متعدد در قرآن کریم در زمینه شکرگزاری به آیه 112 سوره نحل اشاره کرد و عنوان داشت: خداوند دراین آیه می فرماید: «وَضَرَبَ اللَّـهُ مَثَلًا قَرْیَةً کَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً یَأْتِیهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن کُلِّ مَکَانٍ فَکَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّـهِ فَأَذَاقَهَا اللَّـهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا کَانُوا یَصْنَعُونَ» و خداوند مثال می زند، دهکده ای که آرام و امن بود و روزی آن از هر طرف به فراوانی می رسید، آن گاه نعمت های خدا را کفران نمودند، لذا خداوند به سزای اعمالی که می کردند مزه و پوشش گرسنگی و ترس را به آنها چشانید.

رییس میز توسعه و تعمیق فرهنگ قرآن با بیان این که خداوند جامعه ای را مثال می زند که کلمه قریه نشان از این سخن است که جامعه ارزش خود را از دست داد و گرنه می فرمود مدینه امّا این جامعه دو ویژگی داشت، ادامه داد: 1- امنیت(امنه) 2- در رفاه بودن(مطمئنه) و این فراوانی نعمت قابل دسترس و در همه جا در اختیارشان بود(یاتیها رزقها رغدا من کل مکان) اما در ادامه می فرماید اینان قدر نعمت را ندانسته و کفران نعمت کردند(فکفرت بانعم الله) و خدا به خاطر این صفت ناپسندآنان را به دو بلا گرفتار کرد(فاذاقها الله لباس الجوع و الخوف) اولاً امنیت روانی و اجتماعی را از آنان گرفت و دچار خوف و ترس شدند و بلای دیگر جوع و گرسنگی ناشی از فقر و نداری و خداوند گرفتاری اینان را نتیجه اعمال خود ایشان معرفی می کند نه ظلم الهی(بما کانوا یصنعون).

وی در ادامه افزود: ما امروز بیش از گذشته به سپاس گذاری و شکرگذاری نیازمندیم چرا که شکرالهی افزونی نعمت را به دنبال دارد «لَئِنْ شَکرْتُمْ لَاَزیدَنَّکمْ» وکفران نعمت عذاب الهی «لَئِنْ شَکرْتُمْ لَاَزیدَنَّکمْ» اما باید بدانیم شکرهم مراتبی دارد که اوّلین آن استفاده خوب از نعمت و بهره مندی دیگران از سرریز نعمت های در دستمان و عدم عصیان و معصیت خداست.

وی در پایان عنوان داشت: امروزه کم شدن نزولات جوی ممکن است از آثار جوع و خوف باشد که ممکن است علّت اش ناشکری ما بندگان باشد و شاید هم امتحان الهی و شاید هم حکمت الهی که باید در هر صورت ماشاکر خداوند باشیم.