به همت معاونت آموزشي دفتر تبليغات اسلامي اصفهان، نشست علمي محاسن كلام نوري در قرآن و نهج البلاغه برگزار شد.در اين نشست كه با حضو رجمعي از دانش پژوهان كارشناسي ارشد علوم حديث دفتر تبليغات اسلامي اصفهان، برگزارشد و مباحث نوراني قرآن ونهج البلاغه مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت. حجت الاسلام و المسلمين سيد محمد سياه منصوري، متخصص كلام قرآني و نهج البلاغه و استاد راهنماي اين گردهمايي علمي، با تقسيم بندي كلام هاي نوراني اظهارداشت: در يك تقسيم بندي كلي مي توان كلام هاي نوراني را به سه دسته ي كلام نازل ( مجموعه كتب مقدس) ،كلام صاعد ( مجموعه گفتار انبياء و ائمه اطهار عليهم السلام ) و كلام متعارف سخن ما انسانها تقسيم نمود.
وي خصوصيت اين كلام ها را اينگونه بيان كرد: درسخن نازل و صاعد يك ويژگي مشترك وجود دارد وآن زنده كردن و حيات بخشي انسانهاست و زنده كردن كار آواي الهي است. حجت الاسلام سياه منصوري در ادامه تمايز كلام نازل وصاعد را تبيين كرد و خاطرنشان كرد: تمايز آواي الهي با كلام ما انسانها در تفهيم و تفهم و كاربري آن است ؛ يعني خداوند متعال علاوه بر تفهيم وتفهم قصد حيات بخشي در روح و روان جامعه در ابعاد مادي و معنوي را دارد.
اين استاد حوزه و دانشگاه، با استناد به زيارت جامعه كبيره و آياتي از قرآن كريم، تصريح كرد: در فرازي از زيارت جامعه مي خوانيم:«كلامكم نور» ؛ كه اين معنا از آن ساطع مي شود كه احاديث ومواعظ هر دوازده امام معصوم(ع)، نوري از هدايت به همراه دارد و با عث حيات و روشني بخش جان آدمي مي باشد. وي در ادامه افزود: حديث «ان حديثنا يحي القلوب» به طور مستقيم اشاره به زنده نگه داشتن قلب و روح آدمي دارد و مهمتر از آن هدايت بخش جريان زندگي مادي و معنوي مي باشد. و اين ويژگي خاص سخنان معصومين «عليهم السلام» است كه همچون قرآن كريم خاصيت حيات بخشي و هدايت بخشي دارد.
حجت الاسلام والمسلمين سياه منصوري، با اشاره با آيات نوراني قرآن كريم ارتباط وحي با زندگي انسان را تبيين نمود و تصريح كرد: خداوند متعال در سوره شريفه تين مي فرمايد: «والتين و الزيتون و طور سينين و هذا البلد الامين لقد خلقنا الانسان في احسن تقويم» دراين سوره محل هاي وحي يكي پس از ديگري بيان شده تا بگويد راه نجات از نار و رسيدن به نور الهي چيست؟ و منبع هدايتگر ي صحيح و حياتبخشي جامعه در كجاست؟
وي در پايان خاطرنشان كرد: محل نزول وحي حضرت داوود(ع)، حضرت مسيح(ع)، حضرت موسي(ع) و حضرت رسول اكرم (ص) و انبياء سلف هستند ؛يعني اگر انسان در رابطه با وحي باشد در احسن قوام است و در مسير هدايت قرار گرفته است ؛ اما اگر دررابطه باوحي نباشد او همان انسان ظلوم جهول است.
وي خصوصيت اين كلام ها را اينگونه بيان كرد: درسخن نازل و صاعد يك ويژگي مشترك وجود دارد وآن زنده كردن و حيات بخشي انسانهاست و زنده كردن كار آواي الهي است. حجت الاسلام سياه منصوري در ادامه تمايز كلام نازل وصاعد را تبيين كرد و خاطرنشان كرد: تمايز آواي الهي با كلام ما انسانها در تفهيم و تفهم و كاربري آن است ؛ يعني خداوند متعال علاوه بر تفهيم وتفهم قصد حيات بخشي در روح و روان جامعه در ابعاد مادي و معنوي را دارد.
اين استاد حوزه و دانشگاه، با استناد به زيارت جامعه كبيره و آياتي از قرآن كريم، تصريح كرد: در فرازي از زيارت جامعه مي خوانيم:«كلامكم نور» ؛ كه اين معنا از آن ساطع مي شود كه احاديث ومواعظ هر دوازده امام معصوم(ع)، نوري از هدايت به همراه دارد و با عث حيات و روشني بخش جان آدمي مي باشد. وي در ادامه افزود: حديث «ان حديثنا يحي القلوب» به طور مستقيم اشاره به زنده نگه داشتن قلب و روح آدمي دارد و مهمتر از آن هدايت بخش جريان زندگي مادي و معنوي مي باشد. و اين ويژگي خاص سخنان معصومين «عليهم السلام» است كه همچون قرآن كريم خاصيت حيات بخشي و هدايت بخشي دارد.
حجت الاسلام والمسلمين سياه منصوري، با اشاره با آيات نوراني قرآن كريم ارتباط وحي با زندگي انسان را تبيين نمود و تصريح كرد: خداوند متعال در سوره شريفه تين مي فرمايد: «والتين و الزيتون و طور سينين و هذا البلد الامين لقد خلقنا الانسان في احسن تقويم» دراين سوره محل هاي وحي يكي پس از ديگري بيان شده تا بگويد راه نجات از نار و رسيدن به نور الهي چيست؟ و منبع هدايتگر ي صحيح و حياتبخشي جامعه در كجاست؟
وي در پايان خاطرنشان كرد: محل نزول وحي حضرت داوود(ع)، حضرت مسيح(ع)، حضرت موسي(ع) و حضرت رسول اكرم (ص) و انبياء سلف هستند ؛يعني اگر انسان در رابطه با وحي باشد در احسن قوام است و در مسير هدايت قرار گرفته است ؛ اما اگر دررابطه باوحي نباشد او همان انسان ظلوم جهول است.
