پس از پیدایش شبکه های اجتماعی که رسانه های باز و آزاد و به اصطلاح امروزی، مردم – مردم هستند، تلویزیون به مرور نقش منفرد و محوریِ خود را از دست داده و مزیّت های ویژه و اختصاصی آن رو به افول است. تنها چند مزیّت برای تلویزیون باقی مانده که مهم ترین آن ها ارائه برنامه های زنده است. برنامه هایی که بیشتر برپایه ی گفتگو و مبتنی بر موضوع های داغ و به روز باشد، برنامه هایی که چالش فکری و اطلاعاتی برای مخاطب ایجاد کند و بتواند نگرش مخاطب را در میان تضارب آراء دگرگون سازد، برنامه هایی که فراجناحی بوده و محتوای آن از پیش مهندسی نشده باشد و در بالاترین حد، کاتالیک و طبیعی باشد.
البته برنامه های شوکران، ثریا و جهان آرا به این اندازه چالشی و نگرش ساز نبوده ولی امید می رفت زمینه را برای چنین نقشی در صدا و سیما فراهم آورند که البته این روزها خبر گلخانه ای شدن آنها را می شنویم. مطمئناً برنامه هایی که تولیدی و غیر زنده باشد نه حسّ چالشی بودن دارد و نه مورد اعتماد مخاطب واقع خواهد شد و همین چند دقیقه اعتمادی هم که در طول هفته به تلویزیون بود از دست خواهد رفت.
امیدواریم صدا و سیما با قامت بلند و اندیشه ای راسخ و سینه ای گشاده، دچار چنین خطای استراتژیک نشود و با تحمل فشارها و البته با رعایت اخلاق رسانه ای نه تنها زنده بودن این برنامه ها را تضمین کند بلکه به زندگی اعتماد بخشِ تلویزیون ادامه دهد.
مشاهده در خبرگزاری رسا
مشاهده در خبرگزاری موج
مشاهده در خبرگزاری مهر
مشاهده در جوان آنلاین
