وی افزود: روز عید فطر را باید به شادمانی و خوشی طی کرد، لازمه هر جشنی خوردن، آشامیدن و سرور است، بنابراین فلسفه تحریم روزه در عید فطر می‌تواند به همین دلیل باشد، البته دین موازینی را برای ما رقم زده که باید در چارچوب آن عمل کنیم و صرفا لزومی ندارد که برای هر عمل عبادی، فلسفه‌ای وجود داشته باشد، زیرا گاهی فلسفه هر کاری تعبد و اطاعت محض است.
رئیس مؤسسه آموزش عالی حوزوی علامه مجلسی بیان کرد: زمانی که انسان یک موفقیتی را کسب می‌کند و به درجاتی می‌رسد، معمولا مژدگانی می‌دهد و به فضل و بخشش می‌پردازد و به شکرانه این موفقیت، به دیگران ابراز لطف می‌کند، فلسفه فطریه نیز همین است، زمانی که انسان در ماه مبارک رمضان در پایان این ماه حس می‌کند سبک شده و به آدم دیگری تبدیل شده و تحول پیدا کرده، بنابراین باید این خوشی و شادی خودش را با نیکی کردن و فطریه دادن با دیگران نشان دهد.
وی تصریح کرد: دلیل دیگر فطریه، ارتباط عمل عبادی فردی با کارکردهای اجتماعی آن عمل است، یعنی هر عمل عبادی فرد می‌تواند بازتاب‌هایی داشته باشد، بازتاب اجتماعی عمل عبادی نیز می‌تواند در انفاق منعکس شود، یعنی نشان می‌دهد روزه تنها یک عمل عبادی منحصر به آحاد مردم نیست، بلکه بازتاب اجتماعی آن این است که شخص روزه‌دار بعد از سی روز، روزه گرفتن باید به یاد گرسنگان و تشنگان بیفتد و برای پر کردن این شکاف در جامعه تلاش کند.
عید فطر سمیل و نماد وحدت اسلامی
حجت الاسلام و المسلمین با بیان اینکه هر کدام از اعیاد اسلامی ویژگی‌های خاص خود را دارد و با هم قابل مقایسه نیستند، ادامه داد: عید غدیر؛ عید ولایت، عید قربان؛ عید حج و عبادت وعید فطر؛ عید بازگشت است و به دلیل اینکه عید فطر، عید تحول و دگرگونی انسان‌ها به‌شمار می‌رود، در بین اعیاد اسلامی نقش محوری دارد، و اعیاد دیگر می‌تواند منشعب‌هایی از این عید باشد، جوامع اسلامی عید فطر را بزرگ می‌دارند و برهمین اساس این مناسبت سمبل وحدت اسلامی است.
وی اضافه کرد: آنچه این عید را از دیگر اعیاد اسلامی متمایز می‌‌سازد، این است که عید فطر انسان را دگرگون می‌کند و از بیماری نفس شفا می‌دهد که این نتیجه روزه گرفتن است. اما برخی افراد از روزه فقط گرسنگی و تشنگی را حس می‌کنند و چیزی دیگری عاید آن‌ها نمی‌شود، که این مایه تأسف است. در روز قیامت کسانی هستند که با واقعیت اعمال عبادی خویش روبه رو می‌شوند. احساس زیان و خسارت می‌کنند، زیرا اینها فکر می‌کردند که اعمال عبادی را انجام می‌دهند و جایگاه بالایی دارند، ولی زمانی که با واقعیت روبه رو می‌شوند، می‌فهمند کارکردهای عبادی‌شان بی‌روح بوده و به همین دلیل احساس زیان می‌کنند.
رئیس مؤسسه آموزش عالی حوزوی علامه مجلسی گفت: برداشت‌ها از روزه متفاوت است، کسانی فقط گرسنگی و تشنگی را متوجه می‌شوند، اما انسان روزه‌دار به معنای واقعی کلمه، روز بعد از ماه رمضان حس می‌کند که با قبل از ماه رمضان از لحاظ اخلاقی، فرهنگی و معنوی متفاوت شده، و اگر حس کند که متحول شده‌اند و بازگشت در آن‌ها حاصل شده، این نقطه اوج روزه‌داری است.
