وی افزود: چون اعیاد اسلامی، جنبه بازگشت و رجوع به فطرت پاک و اصیل دارند، به عنوان عید قلمداد شده‌اند.
این کارشناس مرکز پاسخگویی به سؤالات دینی با بیان اینکه واژه قربان به معنی تقرب جستن و تقرب به ذات پروردگار است، ادامه داد: عید قربان نمادی از ذبح حضرت اسماعیل(ع) توسط حضرت ابراهیم(ع) و پاگذاشتن بر تمایلات نفسانی در مقام اجرای فرامین پروردگار است و بنابراین فلسفه اصلی عید قربان هم این است که انسان برای کسب رضای خداوند، همه آن‌چیزی که محبوب‌اش است را در راه رضای خدا خرج کند، در واقع به نحوی پاگذاشتن بر تمایلات، شهوات و خواسته‌های نفسانی و فداکردن آنها در راه رسیدن به محبوب تلقی می‌شود.
وی بیان کرد: وجه تمایز عید قربان با دیگر اعیاد، ریختن خون و قربانی کردن است. طبق آیه قرآن، گوشت و خون ریخته شده در عید قربان به خدا نمی‌رسد، بلکه تقوایی که از این راه کسب می‌کنید و حالت عبودیت و بندگی که در شما ایجاد شد، ارزشمند است و خداوند آن را مقبول درگاه خود قرار می‌دهد.
صفاری با بیان اینکه قربانی‌کردن و همدردی با فقرا، بهره‌مندی از لطف الهی و بهره دنیایی وجه تمایز عید قربان با دیگر اعیاد است، گفت: عید قربان و قربانی کردن راهی برای بهره‌مندی مستمندان مائده و سفره الهی است.
