سعه‌صدر و مهربانی امام رضا(ع)، عامل جذب قلوب
وی ادامه داد: بر اساس اعتقاد شیعه، امام، اعلم الناس است و وظیفه حفظ مکتب و مذهب را دارد و امام رضا (ع) با پیروان مکاتب و مذهب‌های مختلف، گفت‌وگوها و برخوردهای بسیاری داشتند که مناظره یکی از ابزارهای مهم حضرت در تقویت مذهب بود و سیره ایشان در مناظرات، تعامل و رویارویی با پیروان ادیان دیگر به‌تبع جد بزرگوارشان و امیرالمؤمنین (ع) سعه‌صدر و بزرگ‌منشی بود که بر همین اساس هم قلوب بسیاری را به خود جذب کردند چراکه قرآن کریم رمز موفقیت حضرت پیامبر (ص) را برخورد رئوفانه، مهربان و بزرگوارانه بیان می‌کند.
کارشناس مسائل مذهبی با اشاره به پرهیز امام (ع) از ابزار غلط برای رسیدن به هدف تصریح کرد: با در نظر گرفتن تاریخ زندگانی حضرت امام رضا (ع) و روایات، مشخص می‌شود که روش‌های تعاملی ایشان مبتنی بر صبر و متانت بود همچنین حضور به‌موقع در جلسات گفت‌وگو، پرسش و پاسخ‌ها و مناظرات و البته پرهیز از ابزارهای غلط از خصوصیات برخورد امام با پیروان ادیان مختلف بود که بعضا دیده می‌شود افراد برای رسیدن به اهداف مقدس به وسایل و ابزار نامقدس متمسک می‌شوند اما امام رضا (ع) از ابزارهای غلط پرهیز می‌کردند.
تسلط علی ابن موسی(ع) بر متون ادیان مختلف
وی افزود: امام رضا (ع) از نظرات مخالف، با روی باز استقبال می‌کردند و یکی دیگر از نکات سیره امام رضا (ع) تسلط ایشان بر کتاب‌های ادیان دیگر است که براساس قاعده الزام، صحبت‌های خود را به باورها و متون مخاطب خود که پیروان دیگر ادیان و مذاهب بودند، مستند می‌کردند.
حیدری بابیان متانت و مهربانی اهل‌بیت (ع) و مسلمانان تاکید کرد: نکته دیگری که حتی ازنظر مستشرقین هم مغفول نمانده است مساله برخورد بامتانت اهل‌بیت (ع) و به‌تبع ایشان، مسلمانان است که در گسترش فرهنگ اسلام بسیار مؤثر بوده است همان‌طوری که مستشرقین در کتاب‌های خود، قوت و قدرت را عامل گسترش اسلام نمی‌دانند و حق هم این بوده است چراکه امت‌ها فاتحانی را رحیم‌تر از مسلمانان ندیده بودند که اوج این مساله در سیره اهل‌بیت و بخصوص تعامل امام رضا (ع) با پیروان دیگر مذاهب قابل‌مشاهده است.
عقل‌گرایی، مهم‌ترین شاخصه امام(ع) در برخوردها
وی خاطرنشان کرد: حضرت امام رضا در مناظرات، برخوردها و تعاملاتشان، ساختار و مبنا داشته‌اند و شاخصه‌های ایشان در برخورد با پیروان مذاهب دیگر در چند نکته خلاصه می‌شود که نخستین و مهم‌ترین آن‌ها عقل‌گرایی است و شاخصه دیگر تمسک به آیات قرآن است که در مناظرات امام رضا (ع) به‌وفور دیده می‌شود که امام رضا (ع) در برابر اعتراض صوفی‌های مبنی بر پوشش فاخری که حضرت داشته‌اند به آیه 32 سوره مبارکه اعراف استناد می‌کنند که حلال الهی را نباید حرام شمرد و زینت‌های حلال خداوند را می‌شود استفاده کرد.
استاد کلام حوزه علوم اسلامی دانشگاهیان با تبیین ایمان از منظر رسول‌الله (ص) یادآور شد: تمسک به روایات و سنت نبوی شاخصه دیگر امام رضا (ع) است، در مبارزه با مرجئه که عمل را در ایمان دخیل نمی‌دانستند، امام به روایتی از پیامبر (ص) استناد می‌کنند که فرمودند: «ایمان عبارت است از معرفت قلبی، اقرار زبانی و عمل صالح» که به آن‌ها بفهمانند نظر پیامبر عظیم الشان اسلام این است که عمل در ایمان کامل دخالت دارد.
وی در پایان بار دیگر با تاکید بر عقلانیت در سیره علی ابن موسی‌الرضا (ع) اذعان کرد: اگر بخواهیم سیره و روش امام رضا (ع) را در تعامل با پیروان دیگر ادیان بیان کنیم، مساله سعه‌صدر و بزرگ‌منشی که برآمده از عقلانیت بود دیده می‌شود.
