جسارت بر انجام یک کار به شرطی که همراه با برنامه باشد و عقل نیز بر ارجح بودنش حکم نماید  ستودنیست.
بارها شاهد بوده ایم افراد زیادی در موقعیتهای مدیریتی مشغول فعالیتند و با وجودی که درستی یک کار را قبول دارند اما جسارت لازم برای انجام آن کار را ندارند. نکته ی قابل توجه در امر مدیریت این است که صِرف دانستن و مطلع بودن، کفایت نمی کند بلکه باید به آموزه ها جامه ی عمل پوشاند و رَصدِ همین مسأله می تواند مرز بین حرف و عمل و مدیران شعاری و شعوری را مشخص نماید.
دادن فرصت به جوانان و بهره گیری از پتانسیل های نهفته ی آنها و ایجاد فرصت برای شکوفایی آنچه می توانند انجام دهند، توصیه ای است که شخص رهبری بارها متذکر شده اند. 
آنچه امروزه در حیطه ی فعالیتهای اقتصادی و سیاسی و فرهنگی جامعه شاهدش هستیم این است که مُسن ها دیر بازنشسته می شوند و همچنان علاقمند به ادامه ی فعالیتند. گویا جنس میزهای مدیریتی از آهن است و جنس مدیران از آهن ربا و همانطور که تصور جدایی آهن از آهن ربا سخت است، خیال پردازی برای فاصله گرفتن مدیران مُسن نیز از پستهای مدیریتی محال می باشد.
هرچند به ندرت اما در عین حال شاهد هستیم که برخی از مدیران در مقام مدیریتی خویش از جسارت بالایی برخوردار بوده و علیرغم هجمه هایی که بر عملکردشان وارد می شود چنانچه به درستی کاری یقین پیدا کنند به انجام آن نیز اقدام می نمایند.
از جمله طرحهایی که در راستای بکارگیری جوانان و طلاب حوزه های علمیه ی اصفهان توسط دفتر تبلیغات اسلامی ارائه شده، طرح فرصت برابر است. استراتژی و هنر برنامه ریزی در یک فعالیت هرچقدرکامل تر بوده و همه ی جوانب را مد نظر قرار دهد، نقاط قوت و نقاط ضعف آن روشن تر خواهد بود و با اجرای صحیح آن طرح، می توان به اهداف اصلی دست پیدا نمود.فرصت برابر راهبردی معیار است برای رسیدن به این هدف.
دفتر تبلیغات اسلامی با ارائه ی این طرح قصد دارد تا با ایجاد فرصتی عادلانه و برابر، شرایط یکسانی را برای همه ی گروهها و تشکل های طلبگی و تبلیغی فراهم آورد تا طلاب جوان فرصت ارائه ی نظرات و طرحهای خود را در مسیر تبلیغ داشته باشند.
نقشی که این طرح می تواند بین طلاب ایفا نماید این است که طلبه های جوان را به خود باوری رسانده و با ایجاد اعتماد به نفس در آنها، فرصت اعلام حضوررا برایشان فراهم می نماید.طلاب و تشکل های طلبگی با نوشتن طرحهای خود و ارائه ی آن ، در صورت توانایی دفاع منطقی از طرح، خود مجری طرح شده وبه عملی کردن آن می پردازند.
این طرح برای اولین بار توسط دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان ارائه شده و این امر نشان دهنده ی دغدغه مندی مسئولان مربوطه می باشد.
دقت کنیم که مهد حوزه و فضای حُجره برای طلاب دینی،پُر است از توصیه ها و تمرین ها و آموزه ها که اگر فرصت عملی شدن در اجتماع پیدا نکنند، تمام این توصیه ها در سیاهچال بی اعتمادی ناپدید خواهند شد.
تبلیغ و مبلغ بودن جزء لاینفکِ فعالیت یک طلبه است و اگر تبلیغ را از طلبه جدا کنیم چیزی از هویت او باقی نمی ماند. بنابراین اهمیت دادن به تبلیغ و ایجاد فرصت و فضای لازم برای طلاب به طرُق گوناگون و در بخش های مختلف می تواند او را به هویت اصلی اش نزدیک و نزدیک تر نماید.

زهرا ابراهیمی