وی افزود: نیاز به خودشکوفایی نیز با ازدواج تأمین می‌شود، در واقع استعدادها و ظرفیت‌های انسان با ازدواج رشد پیدا می‌کند. فرزندآوری نیز می‌تواند نیاز به خودشکوفایی را برآورده سازد و در مجموع، فلسفه اصلی ازدواج، تأمین نیازهای درونی و فکری انسان است.
ثناگویی‌زاده با اشاره به سخن پیامبر(ص) مبنی بر اینکه «محبوب‌ترین بنا نزد خداوند، ازدواج است»، گفت: تشکیل خانواده به عنوان یک نهاد اصلی در اسلام به حساب می‌آید و اسلام برای ازدواج، جایگاه ارزشمند و مقدسی قائل است.
وی بیان کرد: ازدواج، نیازهای فردی انسان را برآورده کرده و در رشد و تعالی انسان تأثیرگذار است و به تقویت سایر نهادهای اجتماعی کمک می‌کند.
ثناگویی‌زاده ادامه داد: خداوند جایگاه مهم و ویژه‌ای برای زن و مرد در خانواده و روابط میان آنها و نیز جایگاه پدر و مادر و فرزندان در خانواده قائل شده است، به گونه‌ای که روابط میان زن و مرد در قالب ازدواج تحت عنوان عبادت، یعنی مقدس‌ترین فعالیت انسان در هستی یاد شده است و مصادیق مختلفی دارد؛ برای مثال خدمت به همسر، تربیت فرزند، بودن در کنار خانواده و همسر و روابط جنسی، نوعی عبادت محسوب می‌شود.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه ازدواج موفق بر پایه انتخاب موفق شکل می‌گیرد، تصریح کرد: اگر زن و شوهر قبل از ازدواج در پرتو یک انتخاب آگاهانه، به شناخت خوبی از یکدیگر برسند، مقدمه‌ای برای ازدواج موفق خواهد بود. در کنار این انتخاب آگاهانه، داشتن مهارت‌های سازگارانه مورد توجه است. در ازدواج به دلیل رابطه بسیار نزدیک اجتماعی، جنسی، عاطفی و … میان دو نفر، اختلاف و تعارض نیز به وجود می‌آید که راه‌حل آن، داشتن مهارت‌های سازگارانه است.
یک استاد دانشگاه و مشاور خانواده با بیان اینکه مهارت‌های سازگارانه شامل درک متقابل، تفاهم، بخشش و گذشت، مثبت‌نگری و توانایی حل مسئله است، تصریح کرد: در ازدواج موفق، دو عامل انتخاب آگاهانه و دارا بودن مهارت‌های سازگارانه نقش عمده دارند. ویژگی یک ازدواج سالم از نگاه دینی، آرامش است. به تعبیر روانشناختی، رضایت زن و شوهر از یکدیگر، علامت سلامت و موفقیت در ازدواج به شمار می‌رود؛ بنابراین موفقیت در ازدواج به توانمندی زوجین، انتخاب آگاهانه و مهارت‌های سازگارانه بستگی دارد.
