فداکاری، سرمایه اجتماعی یک ملت است و سرزمین ایران اسلامی فداکاران زیادی به خود دید و شادی های زیادی را به ارمغان آورد. برخی از این فداکاریها در کتابهای درسی منعکس شد و بسیاری از آنها در تاریخ ماند. همه ما درس دهقان فداکار را خواندیم، ولی فقط خواندیم و از آن درس نگرفتیم، نیاموختیم که با فداکاری می توان ارزشمند بود و با جان بازی می توان بهشت را خرید.
آن روز این درس را درست نخوانده ایم و با تَک ماده و نمره زیر دَه قبول شده ایم که امروز از فداکاری در شهر و کشورمان سخنی در میان نیست.
آن ها که سر از اختلاس، حقوق نجومی، وام های بدون قسط، سرمایه های بادآورده و… در می آوردند هرگز بویی از فداکاری این دهقان عزیز نبرده اند.
کاش معلم سوم دبستان، دوباره این درس را برای ما تکرار می کرد و از این همه تکرار بی مهری و بی لیاقتی در جامعه جلوگیری می کرد.
کاش می شد دوباره در امتحان این درس شرکت کنیم تا شاید نمره بیشتری بیاوریم.
دهقان عزیز روحت شاد باد خاطرت ماندگار
