به گزارش روابط عمومي دفتر تبليغات اسلامي اصفهان، حجت الاسلام والمسلمين محمدرضا نقيه استاد حوزه علميه و عضو گروه پژوهشي دفتر تبليغات اسلامي اصفهان در خصوص انواع ولايت برانسان و عالم بيان كرد: ولايت بر دو قسم تكويني و تشريعي است كه مقصود از ولايت تكوينى انسان اين است كه فردى بر اثر پيمودن راه بندگى آن چنان كمال و قرب معنوى پيدا كند كه به فرمان و اذن الهى بتواند در جهان و انسان تصرف كند.
وي افزود: ولايت تكويني همانند ولايتي است كه نفس انسان به قواي دروني خودش دارد و هرچه اراده مي كند اعضا و جوارح سالمش انجام مي دهند مثلا همين كه دستور ديدن داد، چشم اطاعت مي كند، دستور برداشتن داد، دست اطاعت مي كند.
حجت الاسلام والمسلمين نقيه در خصوص ولايت تشريعي تصريح كرد: ولايت تشريعي يعني طبق قانون، كسي ولي ديگري است كه بخشي از اين ها به مسائل فقهي، بخشي به مسائل اخلاقي و اجتماعي و بخشي از آن ها به مسائل كلامي برمي گردد.
وي با برشمردن تفاوت هاي اين دو ولايت با يكديگر خاطرنشان كرد: در ولايت تكويني تخلف ممكن نيست و وقتي اراده اي صورت گيرد فعل ناگزير انجام مي گيرد اما ولايت تشريعي عصيان پذير است يعني يك قانون و يك حكم تكليفي است كه كاملاً قابل اطاعت و عصيان است.
استاد حوزه علميه با بيان اينكه با مراجعه به قرآن مىتوان شواهدى بر ولايت تكوينى اولياء خدا اقامه نمود، اضافه كرد: در داستان حضرت يوسف (عليه السلام) در قرآن آمده است كه ولايت ايشان، اراده و خواست و قدرت روحى حضرت يوسف عليه السلام در بازگردانيدن بينايى پدر خويش، مؤثّر بوده است يا در آيه 60 سوره بقره در قرآن، خداوند متعال مىفرمايد: وَ إِذِ اسْتَسْقى مُوسى لِقَوْمِهِ فَقُلْنَا اضْرِبْ بِعَصاكَ الْحَجَرَ فَانْفَجَرَتْ مِنْهُ اثْنَتا عَشْرَةَ عَيْناً قَدْ عَلِمَ كُلُّ أُناسٍ مَشْرَبَهُمْ ؛ «به ياد آر هنگامى را كه موسى براى قوم خود آب طلبيد ما به او دستور داديم عصاى خود را بر سنگى زند، ناگهان دوازده چشمه از آن بيرون آمد همه بنى اسرائيل آبشخور خود را دانستند». كه حكايت از ولايت تكويني حضرت موسي (عليه السلام) دارد.
وي انشقاق ماه توسط پيامبر گرامي اسلام(صلى الله عليه و آله) را از معجزات و تصرفات تكوينى ايشان دانست و گفت: قرآن كريم در آيات ابتدائي سوره قمر در مورد صورت گرفتن اين معجزه توسط پيامبر(صلى الله عليه و آله) مي فرمايد : اقْتَرَبَتِ السَّاعَةُ وَ انْشَقَّ الْقَمَرُ وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ ؛ «نزديك شد قيامت و از هم شكافت ماه و هرگاه نشانهاى ببينند روى بگردانند وگويند: سحرى دائمى است» كه مقصود از انْشَقَّ الْقَمَرُ در آيه نخست، معجزه و تصرف تكوينى پيامبر (صلى الله عليه و آله) در انشقاق (دو نيم شدن) ماه است.
عضو گروه پژوهشي دفتر تبليغات اسلامي اصفهان اظهار داشت: برخي مي پندارند كه انشقاق ماه در اين آيات، به دو نيم شدن آن در روز رستاخيز اشاره دارد، ولى قراينى وجود دارد كه برداشت اوّل را تأييد مىكند.
وي با ارائه دلايلي مبني بر تائيد تصرفات تكويني و معجزه پيامبر(صلى الله عليه و آله) تاكيد كرد: عبارت وَ إِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا حاكى از آن است كه در اينجا مقصود از آيه، آيات قرآنى نيست، بلكه مقصود از آن معجزه است، زيرا قرآن از معجزات پيامبران با الفاظى، همچون: «آيه» و «بيّنه» ياد مىكند بنابراين، مقصود از آيه، اعجاز پيامبر (صلى الله عليه و آله) و انشقاق ماه است.
حجت الاسلام نقيه ادامه داد: عبارت وَ يَقُولُوا سِحْرٌ مُسْتَمِرٌّ نيز، قرينهاى بر اين معناست كه سخن در اين آيات راجع به معجزه پيامبر صلى الله عليه و آله است، نه انشقاق ماه در رستاخيز، زيرا در روز قيامت كه پهنه ظهور تمام حقايق است كسى سخن باطلى بر زبان نمىراند، در حالى كه سحر خواندن آيات الهى سخن باطلى است.
استاد حوزه علميه با توجه به قراين ياد شده از يك سو و شأن نزول آيات از سوى ديگرگفت: آيات نخستين سوره قمر به يكى از معجزات و تصرفات تكوينى پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) كه همان دو نيم كردن ماه است اشاره دارد و ناشى از ولايت تكوينى ايشان است.
وي با اشاره به ثمرات ولايت تكويني پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) گفت: هدايت ايصال الي المطلوب يا همان هدايت براي دستيابي به مطلوب مطلق از ثمرات ولايت تكويني پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) است.
عضو گروه پژوهشي دفتر تبليغات اسلامي اصفهان تشرف مردم و دشمنان پيامبر (صلى الله عليه و آله) به اسلام در طي برخورد با ايشان را از ديگر موارد تائيد كننده ولايت تكويني ايشان دانست و تصريح كرد: علي رغم اينكه دشمنان حضرت، مردم را از نزديك شدن به ايشان باز مى داشتند و ايشان را ساحر مي خواندند، افراد مجذوب حضرت مى شدند و كساني همچون اسعد بن زراره كه از دشمنان ايشان بود در طي برخورد با حضرت راه و طرز تفكّرش تغيير مي كند و اينها همه حاكى از نفوذ شخصيت پيامبر (صلى الله عليه و آله) در افراد مختلف و هدايت ايصال الي المطلوب است.
