وی ادامه داد: گاهی گریه بیانکننده پیوند عاطفی افراد به یکدیگر بوده و نمودی از پیوستگی و وابستگی پیروان مکتب (امت) با امام خویش است، گریه شیعیان بر امام حسین، گریه بر نفله شدن یک انسان نیست که باعث افسردگی شود بلکه گریه بر انسانیت و آزادگی است که لطمه خورده است، گریهای که به وسیله آن روح شهامت و حماسه به انسان منتقل میشود و اعلامی است مبنی بر اینکه اجازه نخواهیم داد دوباره این حادثه دردناک تکرار شود.
کارشناس نمایندگی مرکز ملّی پاسخگویی به سؤالات دینی در اصفهان وابسته به دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان تصریح داشت: این موضوع در بحث شادی هم صدق میکند به طوریکه شادی نیز خنده گاهی از سردرد و شوکه شدن است مانند کسی که خبر دردناکی به او میدهند و او شروع به خندیدن میکند و یا گاهی قهقهه است که ناشی از غفلت و خود فراموشی است.
وی در ادامه اضافه کرد: مشخصه عیان و واضح در یک انسان افسرده همان سستی و بیانگیزگی و بیتحرکی است، اما سؤال اساسی این است که اگر گریه بر امام حسین(ع) هم همین نتیجه را به دنبال دارد پس چرا هر ساله هیأتهای امام حسین(ع) پرشورتر و باانگیزه بیشتر از سال قبل اداره میشود؟ اگر این گریه باعث افسردگی است پس چرا حرکت عظیم اربعین که میتواند مقدمهای برای ایجاد یک تمدن بزرگ باشد با آن کارکردهای اجتماعی، سیاسی، معنوی و فرهنگیاش به راه افتاده است؟
یاسا افزود: اگر عزاداری و گریه برای مصائب آل الله(ع) مساوی افسردگی است چرا ائمه معصومین به عزاداری و گریه برای مصائب ائمه(ع) سفارش کردهاند؟ مگر میشود معصومین(ع) مسلمانان را به امری کسلکننده سفارش کنند؟ و آیا جامعه ما که هر سال بیش از چند ماه عزادار مصائب ائمه معصومین(ع) است، افسردهتر است یا جوامع غربی؟
وی در جمعبندی سخنان خود اذعان داشت: دلمردگیها و افسردگیهای اجتماعی ربطی به عزاداری بر اهلبیت ندارد و باید منشأ آن را در سبک غلط زندگی و وجود مشکلاتی از جمله نبود اشتغال و ازدواج و در یک کلمه عدم پاسخدهی مناسب به نیازهای واقعی انسانها دانست و البته متدینان به حکم روایتی که میفرماید شیعیان ما در غم ما غمگین و در شادیهای ما شاد هستند، باید اعتدال در غم و شادی را رعایت کنند و به همان مقدار که به عزاداری میپردازند به شادیهای مذهبی و ملی که بسیار هم زیاد است توجه داشته باشند و صدالبته نخبگان فکری فرهنگی هم باید در ارائه راهکارها و شیوههایی که میتوان در جامعه شادی حلال و حقیقی برپا داشتن، فعال و پیشقدم باشند.